Van mei tot het najaar 2009

Als we aankomen worden we verwelkomt door een paarse weelde. Dat is leuk thuiskomen.

De Roos langs het hekwerkje bloeit prachtig maar de Clematis die er naast staat doet het niet goed, jammer, ik ga maar een ander plekje voor hem zoeken.


Alles in het half ronde perkje heeft het naar de zin. Als ik langs de Dille loop kan ik niet nalaten even wat blad tussen mijn vingers fijn te wrijven, wat een heerlijke geur. Maar de geur van de Lavendel is natuurlijk ook niet te versmaden.


De druif begint gelukkig aardig te groeien en dat mag want ik vind die lange ranken echt prachtig. De Roos New Dawn slingerd er een beetje tussen.


In het lange perk staan de Papavers in mei prachtig te bloeien, het is één groot feestelijk boeket. Er staat op deze foto ook een Palmlelie die nu nog dik in de knop zit, maar prachtig heeft staan bloeien.



Midden in het ronde perk staat Koninginnekruid, echt een prachtige plant. Ook staat er Vrouwenmantel, Kamille, Buxus, Floxen, Hosta, Kattenkruid en Geranium.


In het najaar hangen de appels aan de boom en staat de witte Buddleia prachtig te zijn en vlinders te lokken. In de lange border staat ook een Koninginnekruid maar die is niet zo koninklijk hoog als de andere.
De tuin begint echt wat te worden en ik ben blij en tevreden.



Als we in het najaar naar Nederland vertrekken nemen we de notenoogst mee, en een grote Maretak,zou die het redden tot de kerst??

Zwaluwen, Mollen en een Hortensia

We gingen en komen weer met de zwaluwen.

Voorjaar en zomer 2009.

Wat ik nog niet eerder vertelde is, dat toen het grasveld er eindelijk aardig uit ging zien, we bezoek kregen van mollen. Jammer van het gras, maar ach dacht ik, ze wonen hier, het is hun eigen land.
Maar toen we in het voorjaar van 2009 vrolijk de tuin instapten was de schrik groot.
72 Molshopen telde ik en dat zijn er echt 72 teveel. We hebben van alles geprobeerd om de familie mol te verjagen maar tot nu toe zonder resultaat.
Wie een goed advies heeft, ik houd me aanbevolen!!



Er is een lelijk hoekje in de tuin er komt weinig zon en er groeien brandnetels. Omspitten en een schaduwtuintje maken stelde onze overbuurvrouw voor. En ze ging direct aan de slag. Natuurlijk kwamen er weer veel stenen uit de grond en die gebruikten we voor het afbakenen. Een paar zakken tuinaarde erin et voilà.


Van haar kreeg ik ook schaduwplanten o.a. lievevrouwenbedstro, varen, salomonszegel,plus nog wat stekjes en een stuk verderop bij de beek hebben we wat daslook gehaald, bij een leuke kwekerij kocht ik nog een wit gebroken hartje.
Toen het perkje klaar was zag het er al heel fris en fruitig uit en alleen met wit bloeiende planten.



Nu wilde ik het andere stukje ook onderhanden nemen en dan had de tuin geen lelijke hoeken meer. Op weer naar die leuke kweker en kochten een paar wit bloeiende struikjes, oa. een deutzia. De kweker hangt aan alles een houten labeltje met de naam erop, alleen daarom zou ik daar al iets kopen.



In mei begint begint alles aardig uit te lopen.



In een oude kuip heb ik een hortensia gepoot, het is een blauwe maar volgens mijn buurvrouw wordt iedere hortensia roze of je wil of niet.
Ze kreeg gelijk.

Zomer 2008

Met grote stappen ga ik door de tijd zodat, als we nu naar Frankrijk gaan, ik helemaal bij ben en alles kan laten zien zoals het nu is.



De appel en de kersenboom hebben blaadjes gekregen en dat niet alleen ze bloeien ook prachtig. We hebben voor hoogstam gekozen zodat we er onderdoor kunnen lopen.



Dit was de eerste oogst van de appelboom, van de kersen hebben we alleen de pitjes zien hangen.



De kweepeer doet het niet goed, jammer. maar de rozen staan prachtig te bloeien en de planten in de borders doen het ook goed.





Op zondag gaan we altijd op brocante jacht. Soms bezoeken we wel 4 brocantes op één dag en natuurlijk komen we altijd met iets thuis.
Af en toe is dat een schitterend veldboeket, ik heb dit boeket in de tuin neergezet en daar genieten we dan echt van.

Voorjaar 2008

****************************************************
We hadden er zin in toen we half Maart aankwamen.
Het weer was aardig maar dat sloeg om op goede vrijdag. Het sneeuwde en ook de paasdagen waren heel koud. Ik kan dus niets in de tuin doen en daar had ik me zo op verheugd.
Ook is er nog niets van enige knop te bespeuren bij de fruitboompjes.
Ik hoop zo dat ze de winter hebben overleefd.
Wat wel leuk is dat ik de tuin nog nooit onder de sneeuw gezien heb en dat heeft ook wel wat.



Door alle sneeuwval is het rustige beekje naast onze tuin een kolkende beek geworden.



Begin Mei zijn we weer er weer en zien dat de fruitboompjes knoppen krijgen, Hoera!!
Trouwens alles begint aardig uit te lopen, de rozen zitten dik in de knop en de druif krijgt blaadjes.
Mijn zorgen kindje is de blauwe regen. Ik had hem aan de voorkant van het huis gepoot en zag in mijn verbeelding de slingerende takken met grote trossen blauwe bloemen de gevel versieren. Maar helaas, net als de roos zag ik hem wegkwijnen.
Met zorg heb ik hem uitgegraven en een andere plek gegeven en hiep hoi hij is aangeslagen. De roos heeft het niet gered.

De Wonderboom

Naast onze tuin stroomt een beekje en daarnaast ligt het land van onze buren.
Daar staat een boom, maar we hebben geen idee wat voor boom.
Maar... daar zijn we snel achter gekomen, want toen we na een paar weken weer terug kwamen stond de boom vol in het blad en ja hoor, we hebben een notenboom.
We zijn heel blij met deze wonderboom, hij geeft veel heerlijke schaduw op warme dagen.



Graszaad, veel graszaad is er gestrooid en dat heeft resultaat. Soms spitte ik een stukje onkruid goed om en daar groeit het gras dan extra snel.
Aan één bloemenperk heb ik niet genoeg dus ik maak er een bij, dit keer in de vorm van een halve maan. Ik zet er lavendel in, een klein zielig hybiscus struikje, bieslook en rozemarijn.
Er komt een roos en een clematis tegen een mooi oud ijzeren hekwerk uit onze verzameling en Jacques zet dat een beetje schuin achter in de tuin.
We hebben leuke overburen en de madame is een echt tuinierster. Van haar kreeg ik vrouwenmantel stekken die ik langs de rand van de langwerpige border zet.
Zij is een ,,keurige tuinierster,, ik niet, maar het is wel leuk om te zien hoe zij alles aanpakt.

Omdat december de beste tijd is om fruitbomen te planten, zijn we voor 3 dagen naar Frankrijk gegaan met een appel, een kers en een kweepeer.
Die eerste nacht vroor het dat het kraakte en de volgende dag heeft Jacques echt moeten hakken om de boompjes in de grond te krijgen.



Gaan ze het redden?
We hopen het en laten de tuin liggen tot het volgende jaar 2008.

En toen werd het Lente 2007

Toen we in maart 2007 de sleutel van ons Franse huis kregen, wilde ik alles tegelijk aanpakken.
In Nederland had ik intussen geen tuin meer, maar had wel buxes in potten bewaard en ik had heel veel stekken van vaste planten gekregen van familie en vrienden.
Toen ik de tuin eens goed inspecteerde zag ik vooral heel veel onkruid met hier en daar een grassprietje. Wat wilde ik eigenlijk?
Rozen,borders met (pluk)bloemen, fruitbomen, zeker een notenboom, een druif, en gras.
Jacques ging de konijnenflat afbreken en van de betonnen schotten legde hij een mooie vloer onder het afdak. Zo, niet meer met de voeten in het zand.
Ik ging aan het spitten, in eerste instantie een langwerpige border. Omdat er een berg stenen in de tuin lag en er af en toe ook een grote steen opgespit werd, bakende ik de border af met die grote stenen. De stekken erin en het begin was gemaakt.




Langs een staander van het afdak plantte in een roos, New Dawn, en een druif en de laatste eigenlijk meer voor het blad omdat ik dat zo mooi vind staan die slingerende takken.