Voorjaar 2008

****************************************************
We hadden er zin in toen we half Maart aankwamen.
Het weer was aardig maar dat sloeg om op goede vrijdag. Het sneeuwde en ook de paasdagen waren heel koud. Ik kan dus niets in de tuin doen en daar had ik me zo op verheugd.
Ook is er nog niets van enige knop te bespeuren bij de fruitboompjes.
Ik hoop zo dat ze de winter hebben overleefd.
Wat wel leuk is dat ik de tuin nog nooit onder de sneeuw gezien heb en dat heeft ook wel wat.



Door alle sneeuwval is het rustige beekje naast onze tuin een kolkende beek geworden.



Begin Mei zijn we weer er weer en zien dat de fruitboompjes knoppen krijgen, Hoera!!
Trouwens alles begint aardig uit te lopen, de rozen zitten dik in de knop en de druif krijgt blaadjes.
Mijn zorgen kindje is de blauwe regen. Ik had hem aan de voorkant van het huis gepoot en zag in mijn verbeelding de slingerende takken met grote trossen blauwe bloemen de gevel versieren. Maar helaas, net als de roos zag ik hem wegkwijnen.
Met zorg heb ik hem uitgegraven en een andere plek gegeven en hiep hoi hij is aangeslagen. De roos heeft het niet gered.

De Wonderboom

Naast onze tuin stroomt een beekje en daarnaast ligt het land van onze buren.
Daar staat een boom, maar we hebben geen idee wat voor boom.
Maar... daar zijn we snel achter gekomen, want toen we na een paar weken weer terug kwamen stond de boom vol in het blad en ja hoor, we hebben een notenboom.
We zijn heel blij met deze wonderboom, hij geeft veel heerlijke schaduw op warme dagen.



Graszaad, veel graszaad is er gestrooid en dat heeft resultaat. Soms spitte ik een stukje onkruid goed om en daar groeit het gras dan extra snel.
Aan één bloemenperk heb ik niet genoeg dus ik maak er een bij, dit keer in de vorm van een halve maan. Ik zet er lavendel in, een klein zielig hybiscus struikje, bieslook en rozemarijn.
Er komt een roos en een clematis tegen een mooi oud ijzeren hekwerk uit onze verzameling en Jacques zet dat een beetje schuin achter in de tuin.
We hebben leuke overburen en de madame is een echt tuinierster. Van haar kreeg ik vrouwenmantel stekken die ik langs de rand van de langwerpige border zet.
Zij is een ,,keurige tuinierster,, ik niet, maar het is wel leuk om te zien hoe zij alles aanpakt.

Omdat december de beste tijd is om fruitbomen te planten, zijn we voor 3 dagen naar Frankrijk gegaan met een appel, een kers en een kweepeer.
Die eerste nacht vroor het dat het kraakte en de volgende dag heeft Jacques echt moeten hakken om de boompjes in de grond te krijgen.



Gaan ze het redden?
We hopen het en laten de tuin liggen tot het volgende jaar 2008.